اینجا

از محلول در چربی ها که بگذریم

دیوار کوچه هایت در آب نامحلول هستند/ بد جور

پایشان گیر افتاده این خاکستری های سفید نما / از نوع ِ بلند

بر طاق ای که طاق زده / بی طاقت

و سر – به – سر گیس دادنهای ِ باد – آباد

بی سیم کشی در این روشنائی های ِدو وجب

( لفافه را لفظ ِ قلم بگویم )

داغم کرده زیر پوستی / پیچش ِ ماکسی ِ نَم و کپک

دم / باز – دم

فاقد جاذب های شیمیایی

می سوزاند تا هر کجا / شروه های ِ پوسته پوسته

که تا ناکجا آبادم میوه میدهد / شش ماهه / بی محفظه ی اکسیژن

سیمان را سی بار عُق میزنم

سرکشی که کنم /اینجا را

اینجا را سر به هوا، هوائی می شوم

که با جذر هم توانِ مشترکمان می شود همان جزر/ اینجا

صفر ِ پر زاویه است دور زدن - اَت

بی - تکرار

سر نرفته ام به هیچ سه وجه / از این آبها

میدانم

تخس شده ام بر یک جهت

که چند بها حساب خواهم رفت / حتمن

ازباران ِ پـُر خیس - اَت

امـّا

آب میخواهد این تن هنوز

که دیگر کفاف ندارد / یک شهر

حتّی شهرَت

ترنج

بی گـُدار نیستم

بر موجی از بازخورد ِ پیش – از – پیش ِ زمان

راهزن ِ ولوله ی کودکانه ات / ایستاده ام / انحنا را

می دانم هجایت را

در عمق ِ یک عبور

و می شناسم رویش ِ پاگرفته ی سراغ

از پس ِ خزیدن یک طوفان

در پشت لالوهای ِ ذهن

و تکرار ِ سه بُعدت

در سبز ِ من

امـّا / مکـّرر نشده

سکوت را

خاکی زدم

بر صفحه ی بی خط ِ شمارش / امّـا

برشمارش ِ خالی یک حجم سنگین

شب ها را داده ام / به ابـَدَت

مثلث ِ این سرخ

زاویه ندارد

در ترنجی

که بر قالی نشسته