استیصال

پا - به - لحظه بود

جنینی که در مغز چروک - تَر شده ام

وُول میخورد هی / امروز

امروز بی – تو گذشت

این تلمبه ی کوچک

با قاعدگیهای ِ بی – قاعده

دیگر لیز نمی خورد

و آن تیرَ ک ِ بی رَ گ

آنقدر صمغ تراوش کرده

که بتوانی مرا خوب بـِجـَوی

این تراکُم ِ پوسیده را

بیخود چراغانی کرده ام

به دست ِ خود

که چمباتمه زده اند بـُراده هایش

روی هر- جایَم

راستی

در بازترین زاویه ی باز/ مانده

خلأئی هست

که هنوز میتواند من را

آبستن باشد

در بَطن ِ جوشکاری شده اش

میان - برُ های ِ حواشی

هیچگاه عبورَت ممنوع نیستند

شجاع که باشی

گهگاه میتوانی

بگذری